„Dziecko chce być dobre,
Jeśli nie umie – naucz,
Jeśli nie wie – wytłumacz,
Jeśli nie może -pomóż”.
Janusz Korczak

Od czego zacząć pracę z dzieckiem? Pierwszą nasuwającą się myślą jest – relacja. Praca z dzieckiem powinna być oparta na konstruktywnej relacji, czyli powinna mieć mocne fundamenty. Dla mnie oznacza to, że dochodzi miedzy nami do porozumienia. Tu nasuwa się kolejne pytanie, czym jest porozumienie z dzieckiem? Otóż porozumienie zależy od nas, dorosłych, od naszego nastawienia. Przechodzimy do bardzo ważnego założenia – dziecko ma dobre intencje. Kiedy dziecko wyraża emocje, szczególnie te trudne, oznacza to, iż potrzebuje opieki ponieważ jego potrzeba nie została zaspokojona. To co widzimy na zewnątrz, jest jedyną znaną dziecku formą komunikacji i sygnalizacji swoich potrzeb.

Jest to szczególnie widoczne w przypadku dzieci mających trudności w wyrażaniu swoich emocji i potrzeb. Płacz, krzyk, rzucanie przedmiotami nie oznacza, iż dziecko chce nam zadać ból. Niezależnie od tego co przychodzi na myśl dorosłym, którzy obserwują takie sytuacje, trzeba uświadomić sobie jedno – dziecko stara się zatroszczyć o swoje emocje, o swoje potrzeby. To jak odbieramy postawę dziecka, zależy od naszych przekonań na temat wychowywania, rozwoju i nauczania dzieci. Jaka będzie nasza reakcja na zachowanie dziecka jest kluczową sprawą. Gdy uświadomimy sobie, że jest to sygnał – pomóż mi, łatwiej będzie nam autentycznie wesprzeć emocje dziecka. Dzieci uczą się przede wszystkim przez obserwację, słuchanie i naśladowanie, to procesy stanowiące podstawę poznania innych ludzi, świata oraz samego siebie.

Dlatego tak ważna jest autentyczność nas – dorosłych. Dzieci przebywając wśród dorosłych, którzy w sposób otwarty mówią o swoich uczuciach, w empatyczny sposób wyrażają się o uczuciach innych oraz akceptują trudne emocje i doświadczenia, w naturalny sposób przyjmują postawy, które widzą na co dzień. Jest to trudna praca nad samym sobą, ale ta praca, nasze próby i starania są bardzo ważne dla rozwoju dziecka. Akceptując wszystkie emocje, nie zależnie od tego jak są trudne, traktując je jako nieodłączną część naszego życia, pokazując jak je wyrażać i umiejętnie obchodzić się z nimi, stajemy się twórcami świata, w którym panuje serdeczność, otwartość oraz konstruktywna relacja między ludźmi.

Sylwia Grudzińśka